Фармата за крокодили во Камбоџа и една ноќ во дождовна шума

December 17th 2013 - Siem Reap, Cambodia
(Exploring the Cambodian villages in the Siem Reap province)

... If you want to reach the limit of an adventure and must try to see everything! So the fool that is currently writing, decided to be Indiana Jones and by catching the local bus he began his journey through the jungle villages in Siem Rep, Cambodia. You are driving in a silly little bus and you feel like a celebrity because everybody are looking at you. Everything has its beauty honestly, just like watching an adventure movies in first person, adrenaline is at 100% because you are alone in the unseen, with strangers around you, it is dangerous yes, but don't worry, its unforgettable. 

I decided to visit the crocodile farm which is "unique" with thoroughbred crocodiles, discovered by the extreme adventurers.

Take the wooden bridge through the jungle river and you will enter inside the farm. High walls, a ton of kids, and you will see the owner on a bicycle with Jack Nicholson style sunglasses. I can not remember how much was the entrance in dollars but I know it's cheap, even for our standards.

(Macedonian)

Ако сакаш да го достигнеш лимитот на авантурата мора да пробаш и да видиш се! Така и оваа будала што моментало пишува реши да биде Индиана Џонс и фати локално бусче и тргна на пат низ селата во џунглите во Сием Реп, Камбоџа. Се возиш со "Ко то тамо пева" автобус и се осеќаш како селебрите зошто сите гледаат во тебе. Се си има своја убавина искрено, онака како да гледате авантуристички филм во живо, адреналинот е на 100ка зошто сте сами во невидено, со непознати лица околу вас, не е сеедно, но е незаборавно. 

Решив да ја посетам крокодилската фарма која е "единствена" со чистокрвни крокодили и откриена од но лимит авантуристи.

Дрвено мостче преку една река во џунглата и влегувате внатре, високи ѕидови, еден тон деца, и газдата на точак со Џек Николсон цвик. Не ми текнува колку пари беше картата но знам дека е џабе дури и за наш стандард.

The unspeakable smell is the first thing you will notice. But you will adjust in few minutes, you will use some scarf to cover your nose and mouth and the smell will be almost gone. As i said in my previous photo story , the farm has over 150 mature crocodiles  and more than 350 young crocs . They feed them with dead snakes which are kept in open buckets, they grab them with with bare hands because in that way human scent is left on their skin and the crocodiles go crazy over a human smell.

(Macedonian)

Неопислива смрдеа е првото што ќе доживеете, пробувам ама неможам да најдам соодветен опис на тој мирис. Се навикнувате полека кога ќе ставите марама на устата и носот и продолжувата низ фармата.

Како што кажав во последниот дел од денвникот, "малиот фармер и јавач на крокодили, Хан", фармата има преку 150 возрасни и 350 млади крокодили, ги ранат со мртви змии кои се чуваат на отворено во кофи, а ги фаќаат со голи раце зошто така оставале човечки мирис на кожата на змиите, а тоа ги задоволувало крокодилите повеќе.

As an aventure freak, i had a crazy  idea, i wanted to see and touch a crocodile. I started explaining my desire to one of the kids that was hanging around me, and after ten minutes of charades he understand me and took me to see the crocodiles.

Through terrestrial paths through the woods, across the rice fields we reached to some high bamboo trees, as i made way between them i saw a hut and parked in front of it was a giant lizard with thick chain on the neck , he was there to keep the seeds that are stored inside. With the little guy we went to see him up close and he said that i can touch he, i approached him from the back and put my hand on his tail, his skin was like a solid rock, as i was preparing to make a selfie the little khmer disturb the crock and he woke up! He opened his mouth and turned towards me, my legs froze! I stood up, grab my gear and ran as fast as i could, i think that i broke some olympic record, i haven't been so scared in my life.

I set my self straight, packed my things and i hit the road, i had 1km walking to the bus station where i was about to catch the bus for Siem Reap. As i was sitting on the bench and reviewing my photos, an older khmer approached me and started asking me something ... in few minutes of charades i learned that the last bus for Siem Reap left and the next one is at 6am in the morning.

He noticed that i was not excited about the information he gave me and said to go with him. He took me to his village, i am not sure if place with 5-6 house is called a village but it was ok for me in that time. I saw few kids, few elders, and few home animals and a voice in my had said "This will be your home for tonight". I gave the guy 20$ so i can have some food and a place where i can place my head for the night, and i received more than i expected. Bellow you can see the place where i spent the night.

(Macedonian)

Нели си бараме поголема авантура и да идеме до лимит, па почнав да се мучам да прашам како и дали може да видам крокодил од блиску. Некако се разбрав со едно од децата па ме однесе да видам. Малиот од англиски знаеше само "Је, Је" ... Има крокодили - Је, Је ... Мали или големи - Је, Је ... Тоа е што е, па отидовме.

Низ земјени патчиња низ шумата, низ оризови полиња стигнавме до едни високи бамбусови дрва, само што го отворив патот меѓу нив видов една колиба, а пред неа паркиран еден диносаурс со ланец дебел колку ракава моја, ги чува семињата кои се во колибата. Со малиот отидовме до него и ми рече дека може да го допрам кај опашка, само што ја допрев таа кожа како од камен, малиот го раздрма убицата и тој се разбуди, само што видов дека прави покрети  фатив да бегам колку што можев побрзо, ма забораив и на сликање и на снимање, на камери и ранци, и метак !!!!

Земав душа и решив да си одам од тоа село, стигнав до автобуската која е на 1 километар од фармата, седнав и почнав да размислувам што ли правам, како што си седев дојде еден од селаните и почна да ме прашува што правам, со раце со нозе го разбрав некако и му викам дека чекам автобус што може друго на автобуска. Почна да објаснува нешто и после 5 минути уконтав дека последниот бус за градот си отишол и дека наредниот е во 6 сабајле!!!

Виде дека сум од небо паднат па ме викна кај нивната колиба, кажа нешто и се собраа 15 Кмерчиња, видов невидов, му дадов 20$ за покрив и нешто за јадење да преживеам до сабајлето. Ова е местото каде преживеав една ноќ:

Anyways it came out to be an incredible night, with many interesting and not understandable songs and stories, healing by witch doctors to whom i owe a lot because now i don't have a single scar on my hands. We drank strange drinks, we ate bugs, frogs and rice and we were taking selfies.

The morning when i woke up, i lied down a little longer on my +Lowepro and i was staring at the incredible view that i will never forgot.

(Macedonian)

Во секој случај испадна интересна вечер, со многу неразбирливи песни и приказни, лечење со врачови на кои сум им многу благодарен, оние се причината што сега немам ниту една лузна на рацете. Пиеме чудни напитки, јадевме како по обичај бубачки, жаби, нудли и ориз и се сликавме. 

Утрото кога станав, полежав уште малку на ранецот и даските под мене и гледав низ прозорот, кој не е прозор него е отворен простор, зошто спиев во летниковец, а ова е тоа што беше пред мојте очи.

Следи ме на